Μια νύχτα σε καταφύγιο

Μια νύχτα σε καταφύγιο, στη σιωπή των μεγάλων υψομέτρων

Απλά πιάτα, βασικές ανέσεις και η πολυτέλεια να αγγίζεις τον ουρανό με τα δάχτυλα

Για όσους πάνε στο βουνό, ένα καταφύγιο - τοποθετημένο σε υψόμετρο πάνω από τα 900 μ. - είναι όπως ένας φάρος για τους ναυτικούς. Είναι ένα σημείο που παρέχει ασφάλεια και καλύπτει τις βασικές ανάγκες του πεζοπόρου (φαγητό, νερό, ξεκούραση), ένα σπίτι μακριά από το σπίτι. Οι ανέσεις του δεν είναι αυτές ενός ξενοδοχείου πέντε αστέρων, αλλά τι τιμή να βάλει κανείς στη σιωπή; Τι τιμή να βάλει στη μεγαλοπρέπεια ενός ηλιοβασιλέματος ή μιας ανατολής που βλέπει κανείς από εκεί ψηλά; Τι τιμή να βάλει κανείς στην παρέα που συναντιέται κοντά στο αναμμένο τζάκι; Αξίες ανεκτίμητες!

Ένα ζεστό πιάτο και πολλά χαμόγελα

Φτάνοντας στο καταφύγιο μετά από ώρες περπατήματος και πολλά χιλιόμετρα στα πόδια μας, οι άνθρωποί του μας υποδέχονται πάντα με χαμόγελα προσφέροντάς ζεστά ροφήματα και με απλά γεύματα (Να σημειωθεί πως η τροφοδοσία αυτών των καταλυμάτων δεν εύκολη υπόθεση, καθώς δεν υπάρχει πάντα δρόμος για να φτάσουν εκεί οι προμήθειες και συχνά επιστρατεύονται ζώα για να τις ανεβάσουν).

Στο καταφύγιο μοιραζόμαστε τα ξύλινα τραπέζια με άλλους συνοδοιπόρους στα ψηλά μονοπάτια, με τα σακίδια τους και τις ιστορίες τους για τα ορεινά τους κατορθώματα. Η συνειδητοποίηση ​​ότι όλοι είμαστε εκεί για τον ίδιο σκοπό, ότι έχουμε καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για φτάσουμε ως εκεί, μας ενώνει όλους από το πρώτο λεπτό. Άλλωστε στο βουνό αποκαλύπτεται ο πραγματικός, αυθεντικός εαυτός μας μακριά από τις συμβάσεις της πόλης. Όσοι φτάνουν στο καταφύγιο το γνωρίζουν πολύ καλά. Η αγάπη για τα βουνά είναι ένα πολύτιμο και ασυνήθιστο δώρο και είναι ωραίο να μοιράζεσαι ένα τέτοιο πάθος με όσους γνωρίζουν πραγματικά τι σημαίνει.

Και όταν τα φώτα σβήνουν μετά τη δύση του ηλίου (γιατί συχνά δεν φτάνει το ηλεκτρικό δίκτυο μέχρι εκεί και το ρεύμα παρέχεται από γεννήτριες ή από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας) κοιμόμαστε συχνά σ΄ έναν κοιτώνα με κουκέτες που θυμίζουν περασμένες εποχές, αλλά γεμάτοι ευχαρίστηση που είμαστε όλοι μαζί, σαν τις παλαιότερες πολυάριθμες οικογένειες.

Η ομάδα μας αγαπά ιδιαίτερα την εμπειρία διαμονής σε καταφύγιο, καθώς αυτό προσφέρει αυθεντικές ορειβατικές στιγμές.

Πώς είναι ένα καταφύγιο;

Ωραία όλα αυτά αλλά πώς είναι ένα καταφύγιο;

Ας φανταστούμε λοιπόν έναν μεγάλο ξενώνα με κοινόχρηστους χώρους. Τα καταφύγια έχουν έναν ή περισσότερους κοιτώνες, οι οποίοι είναι εξοπλισμένοι με στρώματα ή κρεβάτια τύπου κουκέτα, καθώς και κάποιες κουβέρτες. Υπάρχουν επίσης και κοινόχρηστες τουαλέτες, και ενδεχομένως ντουσιέρες με κρύο και άλλοτε με ζεστό νερό. Κάποια καταφύγια σερβίρουν φαγητό, ενώ άλλα έχουν κοινόχρηστη κουζίνα την οποία μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε μετά από συνεννόηση με τον υπεύθυνο. Όσοι έχουν πάει στρατό, ίσως να τους θυμίσει κάτι.

Χρήσιμες συμβουλές

Πριν όμως ζήσουμε μια τέτοια εμπειρία είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε κάποιους άγραφους και γραπτούς κανόνες που ισχύουν στα καταφύγια γενικότερα.

Μιλάμε χαμηλόφωνα και είμαστε διακριτικοί.

Σεβόμαστε τους υπόλοιπους πεζοπόρους/ορειβάτες.

Φέρνουμε μαζί μας παντόφλες για να κυκλοφορήσουμε μέσα στο καταφύγιο και αφήνουμε τα ορειβατικά μας μποτάκια, στον προθάλαμο της εισόδου.

Παίρνουμε μόνοι τον δίσκο με το πιάτο που έχουμε παραγγείλει και τον επιστρέφουμε πίσω στο πάσο της κουζίνας, όταν τελειώσουμε. Δεν καταναλώνουμε τρόφιμα ή ποτά μέσα στους κοιτώνες.

Συσκευασίες από προϊόντα που αγοράζονται στο καταφύγιο, μπορούμε να τις αφήσουμε στους κάδους του καταφυγίου. Συσκευασίες από προϊόντα που φέραμε από το σπίτι μας τις τοποθετούμε στην προσωπική σακούλα και, όταν κατέβουμε από το βουνό, την πετάμε στους κάδους των απορριμμάτων.

Στα περισσότερα καταφύγια δεν υπάρχουν υποδομές για ζεστό νερό ή για ντουζ, οπότε είμαστε προσεκτικοί με τη χρήση του και δεν το αφήνουμε να τρέχει άσκοπα.

Σε πολλά καταφύγια τη νύχτα δεν υπάρχει ρεύμα. Αν σηκωθούμε τη νύχτα για να πάμε στο μπάνιο, θα μας χρειαστεί οπωσδήποτε.

Έχουμε μαζί μας τον υπνόσακό μας ή 2 σεντόνια και μαξιλαροθήκη ή ένα liner (μικρό σεντόνι) για να σκεπαστούμε ανάμεσα στις κουβέρτες του καταφυγίου. Λίγο πριν την αναχώρησή μας, τις διπλώνουμε και τις αφήνουμε όπως τις βρήκαμε.

Ένα ζευγάρι ωτοασπίδες, ειδικά αν κοιμόμαστε ελαφρά, είναι απαραίτητο στον εξοπλισμό μας. Οι «μελωδικοί ήχοι της νύχτας» ακούγονται δυνατότερα στο βουνό!