Υπάρχουν πάντα χιλιάδες εκπλήξεις που συναντάει κανείς σε μια πεζοπορία: η βλάστηση, τα άγρια ζώα, τα είδη λουλουδιών ή μανιταριών που δεν έχουμε ξαναδεί, οι ακτίνες του ήλιου που διαπερνούν τα φύλλα των δέντρων, η πανοραμική θέα που κόβει την ανάσα… όλα αυτά είναι λεπτομέρειες που τελικά αποτυπώνονται βαθιά στο μυαλό μας που είτε για άθληση είτε από πάθος πεζοπορούμε στα μονοπάτια των βουνών.
“Τα βουνά είναι συνώνυμα της πραγματικής ευτυχίας.”
Περιτριγυρισμένοι από τη φύση έχουμε τον χρόνο να απολαύσουμε την ομορφιά της δημιουργίας μακριά από την φρενίτιδα της ζωής στην πόλη. Αυτός είναι ο λόγος που για όλους τους πεζοπόρους, τα βουνά είναι συνώνυμα της πραγματικής ευτυχίας. Πολλοί αντιλαμβάνονται αυτή την ευτυχία πριν την πεζοπορία, άλλοι κατά τη διάρκειά της. Τα συναισθήματα που προκαλεί η πεζοπορία αναγνωρίζονται από όλους όσοι την έχουν βιώσει τουλάχιστον μία φορά στη ζωή τους.
Μέσα από έρευνες που έχουν διενεργηθεί κατά καιρούς η πεζοπορία έχει διαπιστωθεί ότι έχει θετικές επιπτώσεις τόσο στη σωματική όσο και την ψυχική υγεία των πεζοπόρων. Κατά τη διάρκεια της άσκησης ή κάθε φορά που ασχολούμαστε με μία δραστηριότητα η οποία μας είναι ευχάριστη ή ακόμη και όταν σκεφτούμε ή θυμηθούμε μια ευχάριστη δραστηριότητα ή εμπειρία, παραγονται οι ορμόνες της ευτυχίας, οι ενδορφίνες. Αυτές οι ορμόνες μάς ηρεμούν, γεννούν το αίσθημα της ευδαιμονίας, συμβάλλουν στην καλή διάθεση και εξουδετερώνουν τα υψηλά επίπεδα της αδρεναλίνης από την οποία προκαλείται το στρες.
“Το βουνό, προσφέρει έτσι ένα τρόπο να ανακαλύψουμε ξανά την κοινωνική μας ζωή στον πραγματικό κόσμο.”
Και τέλος, ας σκεφτούμε κάτι ακόμα: δεν περπατάμε πάντα μόνοι. Ανήκουμε συχνά σε μια ομάδα και, επομένως, κατά τη διάρκεια των ορεινών περιπλανήσεων προκύπτουν συχνά ευχάριστες συζητήσεις που δε θα ήταν δυνατές σε αστικά μέρη. Το βουνό, προσφέρει έτσι ένα τρόπο να ανακαλύψουμε ξανά την κοινωνική μας ζωή στον πραγματικό κόσμο. Θα έλεγε κανείς πως είναι μια ψηφιακή αποτοξίνωση για το σώμα και το μυαλό.
Η πεζοπορία δεν είναι απλώς απόδραση στη φύση. Είναι ένας τρόπος να “σκάψεις” μέσα σου, να δεις αλλιώς τον κόσμο και να συνδεθείς με αξίες που μένουν, ακόμα κι όταν κατέβεις απ’ το βουνό.
